Skoki figurowe
Hej! W kolejnym wpisie chciałabym opowiedzieć o najbardziej widowiskowym elemencie w łyżwiarstwie figurowym. Mowa oczywiście o skokach. Ta figura wykonywana jest najczęściej w konkurencjach jazdy indywidualnej kobiet i mężczyzn oraz parach sportowych. Różnice między poszczególnymi rodzajami skoków są identyfikowane na podstawie krawędzi startowej, kierunku ruchu i liczby prawidłowo wykonanych obrotów tj. od jednego do czterech obrotów wokół własnej osi -zazwyczaj przez lewe ramię. Ich nazwy zazwyczaj pochodzą od nazwisk osób, które je wymyśliły (np. Axel, Rittberger, Lutz).
Międzynarodowa Unia Łyżwiarska dopuszcza wykonywanie sześciu rodzajów skoków łyżwiarskich dzielących się na dwie grupy:
1.Skoki kopane– odbicie z wykorzystaniem ząbków łyżwy – Toe loop, Flip, Lutz
2. Skoki krawędziowe– wyskok bezpośrednio z krawędzi – Salchow, Euler (znany też jako Half-loop), Loop (znany też jako Rittberger), Axel
Dodatkowo pary sportowe wykonują: skoki równoległe i skoki wyrzucane. Oprócz sześciu skoków podstawowych, istnieją inne skoki wykonywane od połowy do nawet czterech obrotów. Z powodu ich niskiego zakwalifikowania punktowego przez ISU, są spotykane najczęściej w ramach elementów łączących. Skoki są wykonywane przez łyżwiarzy solo, w kombinacjach (kilka skoków jeden po drugim) lub sekwencjach (kilka skoków połączonych innymi elementami łyżwiarskimi m.in. krokami łyżwiarskimi lub elementami łączącymi).
Oto sześć najczęściej wykonywanych skoków figurowych od najłatwiejszych do najtrudniejszych:
Toe loop – jeden ze skoków kopanych rozpoczynany z najazdu tyłem z zewnętrznej krawędzi prawej łyżwy i lądowany na tej samej zewnętrznej krawędzi. W Europie bywa nazywany cherry flip. Może być wykonywany w kombinacji od razu po poprzednim skoku. Toe loop rozpoczynany i lądowany na krawędzi wewnętrznej nazywany nosi nazwę toe valley i jest traktowany na równi z klasycznym toe loopem. Salchow – skok krawędziowy rozpoczynany z najazdu tyłem z wewnętrznej krawędzi lewej łyżwy. Łyżwiarz nabiera rotacji zamachując się prawą nogą i ląduje tyłem na zewnętrznej krawędzi prawej łyżwy. Salchow najczęściej poprzedzany jest przez obrót trójkowy lub obrót Mohawk. Loop – skok krawędziowy rozpoczynany z najazdu tyłem jedna noga przed drugą, z zewnętrznej krawędzi prawej łyżwy i lądowany na tej samej zewnętrznej krawędzi. W Europie znany jest pod nazwą Rittberger od nazwiska pomysłodawcy, niemieckiego łyżwiarza figurowego Wernera Rittbergera. Euler – skok krawędziowy wywodzący się z loopa, rozpoczynany z najazdu tyłem jedna noga przed drugą, z zewnętrznej krawędzi i lądowany wewnętrznej krawędzi lewej łyżwy. Flip – skok kopany rozpoczynany z najazdu tyłem z wewnętrznej krawędzi lewej łyżwy. Wykonywany z prawej nogi po wbiciu ząbków łyżwy w lód. Niekiedy łyżwiarze zmieniają krawędź z wewnętrznej na zewnętrzną, co sprawia, że łyżwiarze skaczą nieprawidłowego lutza i jest uznawane za błąd nazywany lipa. Lądowanie flipa następuje tyłem na zewnętrzną krawędź prawej łyżwy. Lutz – skok kopany w którym łyżwiarz rozpoczyna go tyłem na zewnętrznej krawędzi lewej łyżwy, a prawą łyżwę wbija w lód. Ląduje na zewnętrznej krawędzi prawej łyżwy. Dość często, łyżwiarze ułatwiają sobie skok, zmieniając krawędź z zewnętrznej na łatwiejszą wewnętrzną i skaczą w zasadzie flipa. Określa się to mianem flutza i uznaje za błąd. Axel – jeden z podstawowych i najtrudniejszych skoków krawędziowych. Jako jedyny rozpoczynany z najazdu przodem po zmianie nogi przed samym skokiem, z zewnętrznej krawędzi lewej łyżwy. Łyżwiarz zamachuje się prawą nogą. Trudność skoku wynika z tego, że skok rozpoczynany jest do przodu, a lądowanie następuje tyłem. Powoduje to konieczność wykonania o pół obrotu więcej, niż wskazuje nazwa skoku. Skok po raz pierwszy wykonał jego pomysłodawca Norweg Axel Paulsen w 1882 r. Skoki są trudnym elementem łyżwiarstwa figurowego, jednak zachęcam do nauki gdyż wyglądają niesamowicie efektownie, gdy się je poprawnie wykona. To już wszystko, w następnym wpisie opiszę inne figury łyżwiarskie. 
/axel2-56a2eaaf5f9b58b7d0cfc395.jpg)